αμοιβαία επαγωγή

Στη φυσική, α.ε. ονομάζεται μια ειδική περίπτωση της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής κατά την οποία παράγεται ΗΕΔ (ηλεκτρεγερτική δύναμη) σε ένα κύκλωμα, εξαιτίας των μεταβολών της έντασης του ρεύματος ενός γειτονικού κυκλώματος. Αν ένα πηνίο α διαρρέεται από ρεύμα με ένταση ια, τότε αυτό παράγει μαγνητική ροή Φ, μέρος της οποίας περνά από μια σπείρα β κοντά στα πηνία α. Η μαγνητική ροή είναι ανάλογη προς το ρεύμα: Φ = σταθ. ia και αν η ένταση μεταβληθεί κατά dia, τότε η Φ θα μεταβληθεί κατά dΦ =σταθ. dia, με αποτέλεσμα στα άκρα της σπείρας β να εμφανιστεί ΗΕΔ: Αν αντί για μία υπάρχουν n σπείρες (πηνίο), τότε: ή όπου Μ μία σταθερά (n. σταθ.) που ονομάζεται συντελεστής α.ε. Ο Μ εξαρτάται από το σχήμα, τη σχετική θέση των δύο πηνίων και τις μαγνητικές ιδιότητες του μέσου που τα περιβάλλει. Στην περίπτωση της ιδανικής α.ε. ισχύει: Μ² = L_αL_β, όπου L_αL_β οι συντελεστές αυτεπαγωγής των πηνίων που βρίσκονται, όπως λέμε, σε σύζευξη. Η α.ε. αποτελεί την αρχή στην οποία βασίζεται η λειτουργία των μηχανών αυτόματου ελέγχου των επαγωγικών κινητήρων και των μετασχηματιστών.